Nietrzymanie moczu, czyli inkontynencja, często skracane do NTM, to schorzenie, które dotyka miliony ludzi na całym świecie, zarówno mężczyzn jak i kobiet. Polega na niekontrolowanym wycieku moczu z pęcherza moczowego, który może mieć różne przyczyny i objawy. NTM może wpłynąć na jakość życia pacjenta, prowadząc do ograniczeń w codziennych czynnościach oraz wpłynąć na ich samoocenę i samopoczucie. Jest problemem nie tylko zdrowotnym, ale także społecznym. Dlatego jego leczenie powinno być holistyczne.
Postaramy się przybliżyć temat nietrzymania moczu, omawiając jego rodzaje, przyczyny, objawy oraz dostępne metody leczenia. Dowiesz się również, jakie czynniki mogą przyczynić się do rozwoju choroby i jak można jej zapobiegać. Ponadto przedstawimy sposoby na radzenie sobie z nietrzymaniem moczu w codziennym życiu, takie jak ćwiczenia mięśni dna miednicy (tzw. mięśnie Kegla), czy odpowiednia dieta.
Co może wpływać na pojawienie NTM?
Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na pojawienie się nietrzymania moczu. Niektóre z nich są związane z wiekiem, chorobami lub stanem fizjologicznym, podczas gdy inne są związane z naszym stylem życia i nawykami codziennymi. Poniżej przedstawiam kilka czynników, które mogą przyczynić się do pojawienia się NTM:
- przebyte ciąże i porody,
- otyłość,
- przewlekły kaszel,
- cukrzyca,
- zaparcia,
- wiek, w szczególności okres pomenopauzalny,
- urazy i choroby neurologiczne.
Jakie wyróżniamy rodzaje NTM?
Nietrzymanie moczu (NTM) to schorzenie, które może mieć różne przyczyny i objawy. W zależności od tego, jakie mięśnie i nerwy są zaangażowane, wyróżniamy trzy rodzaje nietrzymania moczu. Każdy rodzaj NTM ma swoje charakterystyczne cechy i wymaga indywidualnego podejścia do leczenia.
- Wysiłkowe nietrzymanie moczu – występuje najczęściej i polega na wycieku moczu przy wzroście ciśnienia śródbrzusznego np. podczas wysiłku fizycznego, kichania lub kaszlu. Stanowi około połowę wszystkich przypadków nietrzymania moczu.
- Naglące nietrzymanie moczu – jest to wyciek moczu bez naszej woli, który poprzedza uczucie naglącego parcia, niemożliwego do opanowania.
- Mieszane nietrzymanie moczu – polega na kombinacji dwóch rodzajów NTM: wysiłkowego i naglącego.
Rozpoznanie i diagnoza NTM
Podstawa diagnozy pacjentki z nietrzymaniem moczu jest zebranie precyzyjnego wywiadu, który obejmuje takie informacje jak:
- rodzaj,
- czas występowania,
- częstość NTM,
- oraz wszystkie inne zaburzenia mikcji.
Następnym elementem jest badanie ginekologiczno-urologiczne, z dokładną oceną:
- obniżenia narządu rodnego,
- poziomu estrogenizacji,
- oraz badania siły skurczu i rozluźniania mięśni dna miednicy mniejszej.
Warto wykonać badanie ogólne moczu/posiew – w celu wykluczenia zakażenia.
Niezwykle przydatny jest dzienniczek mikcji. Jest bardzo prosty w wykonaniu a daje nam wiele cennych informacji diagnostycznych
Prawidłowo wypełniony dzienniczek mikcji powinien obejmować:
- ilość przyjętych oraz wydalanych płynów, -ilość sytuacji gubienia moczu,
- ilość parć naglących,
- liczbę mikcji nocnych (nykturia),
- i dodatkowo ilość zużytych środków higienicznych.
Podstawa diagnostykę jest też badanie USG pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. W badaniu sprawdzamy pojemność pęcherza i możemy wykluczyć ewentualne zaleganie moczu po mikcji, wady cewki moczowej, jej uszkodzenia oraz pracę mięśni dna miednicy.
W celu pogłębienia diagnostyki wykonuje się badanie urodynamiczne.
Dopiero po tak dogłębnej diagnostyce podejmowana jest decyzja o zachowawczym (trening dna miednicy, elektrostymulacja, pessaroterapia) bądź i wazyjnym leczeniu NTM (np. beznapięciowe taśmy podcewkowe).
